Verhalend CV

Omdat ik er van houd om altijd weer nieuwe dingen te leren, heb ik in de loop van mijn leven veel verschillende banen gehad, uiteenlopende opleidingen en cursussen gevolgd en mezelf van alles eigen gemaakt. Diep in mijn hart zou ik wel alles wat er te leren is, willen kunnen. Als ik mezelf in tienen zou kunnen delen zou dat misschien wel lukken. Daarom heet mijn bedrijf niet Caecilia, maar Caecilia’s. 

Als kind
Op mijn vijfde ‘moest’ mijn moeder mij leren breien, want ik wilde zelf poppenkleertjes maken. Toen ik een jaar of acht was mocht ik naar een creatieve kinderclub, waar je allerlei bijzondere dingen kon doen: emailleren, gips gieten, mozaïeken, werken met giethars etc. Fantastisch vond ik dat! Pianospelen leerde ik ook en al vond ik dat moeilijk, het was wel heerlijk om te doen.

Kleermaker 1981-1983
Op de middelbare school leerde mijn moeder me hoe ik mijn eigen kleren kon maken, dat was nog op een Singer handnaaimachine! Maar dat was niet altijd volgens het boekje en omdat het me geweldig leek om kleren te ontwerpen en te maken alsof die zo uit de winkel kwamen, ben ik na het vwo eerst een heuse kleermakersopleiding gaan volgen: Kostuumnaaien & Couture. Het liefst maak ik kleding van natuurstoffen zoals linnen, katoen, wol en zijde. 

Een paar jaar geleden heb ik een aantal unieke kinderjurkjes gemaakt naar eigen ontwerp, de meeste van pure katoen. Ik houd van sprookjesachtige, soms wat middeleeuws aandoende jurkjes en hoop dat ze váák gedragen zullen worden, want daar zijn ze voor! 

Sociaal werker  1985-1991
Na de kleermakersschool ben ik toch een andere kant op gegaan en heb ik de opleiding inrichtingswerk gedaan, vergelijkbaar met de huidige opleiding social work. Inderdaad heb ik een paar jaar in (psychiatrische) instellingen gewerkt, maar ik vond het werk toen psychisch nog te zwaar. Toen ik de kans kreeg om Nederlandse les aan anderstaligen te gaan geven, heb ik die dan ook met beide handen aangegrepen.

Docent Nederlands als tweede taal (NT2)  1991-1998
Met een bijscholing werd ik educatief werker in de basiseducatie. Gedurende zo’n 7 jaar heb ik groepen niet-Nederlanders de Nederlandse taal en cultuur bijgebracht, meest vrouwen die nauwelijks Nederlands spraken en vaak amper naar school waren geweest. Dit werk heb ik altijd met veel plezier gedaan, maar na zoveel jaar was het tijd voor iets nieuws!

Re-integratiecoach en werkbegeleider  1998-2003
Ik kon aan het werk als trainer/coach bij een project voor oudere werkzoekenden. Het project duurde twee jaar en ik vond het fantastisch, vooral het trainen van groepen. In die periode heb ik de Master Opleiden, Supervisie en Deskundigheidsbevordering gedaan, waarna ik mezelf professioneel opleider mocht noemen. Na dit re-integratieproject kon ik aan de slag als werkbegeleider waar ik vooral een-op-een coachingsvaardigheden heb ontwikkeld.

Eigen bureau “Werk en Loopbaan”  2003-2010
Van 2003 tot 2010 heb ik mijn eigen re-integratie- en loopbaanbureau gehad, eerst in Arnhem en later in Huissen. De meeste cliënten kwamen met een IRO (Individuele Re-integratie Overeenkomst), die door het UWV betaald werd. Maar ik kreeg ook opdrachten via bedrijven en andere organisaties (Medtronic, GOC, AKZO Nobel en andere).
In deze periode heb ik ter verdieping twee cursussen gevolgd: Kunstzinnige loopbaanbegeleiding en Werken met creatieve middelen in verbale therapie en later ook nog onderdeel 1 van de therapieopleiding Symbooldrama.
Het liefst was ik toen creatief therapeut geworden, zo heilzaam vond (en vind) ik het werken met beeldende middelen. Er was echter geen verkorte route, dus dat ging niet door. Maar het ‘praten aan een tafel’ (zelfs met hier en daar een creatieve twist) wilde ik niet meer.

Oost-Groningen   2010-2017
Samen met mijn toenmalige vriend maakte ik plannen voor een kleinschalige vakantie-accommodatie in Noord-Nederland. Westerwolde vonden we een prachtige, nog ongerepte streek waar we de accommodatie wel voor ons zagen. Hierin kon van alles gecombineerd worden: denkwerk, handen uit de mouwen steken, creativiteit en omgaan met mensen van allerlei pluimage. 
De bankencrisis maakte helaas korte metten met onze plannen: de geldkranen gingen dicht en we konden alle prachtige ideeën op onze buik schrijven… 

Maar ondertussen waren we wel naar Westerwolde verhuisd en moest er brood op de plank blijven komen. Ik heb van alles aangepakt: jobcoaching, woonbegeleiding bij verstandelijk beperkten, activiteitenbegeleiding in een psychiatrische kliniek en heb uiteindelijk 4 jaar gewerkt als begeleider individueel van cliënten met een PGB. 

Bij Vrijdag  2015-2017
Omdat mijn handen bleven kriebelen ben ik in 2015 de 2-jarige opleiding Creatieve Handvaardigheid in Groningen gaan doen en daar heeft mijn kunstzinnige ontwikkeling zo’n grote sprong gemaakt, dat ik me nu ook beeldend kunstenaar durf te noemen. Ik maak graag ‘mooie’ dingen, maar ook vreemde of vervreemdende objecten.

Momenteel 
woon ik weer in Gelderland, Zutphen, en heb het geweldig naar mijn zin. Ik werk parttime in de psychiatrie en daarnaast leef ik me uit in mijn eigen atelier. Sinds kort ben ik gegrepen door glascasting: het maken van glassculpturen, door glas in mallen te laten smelten. De mogelijkheden zijn eindeloos, maar het is een moeilijke techniek en ik voel me dan ook nog maar een absolute beginner…